Back ديفيد كومنينوس ARZ Давид Комнин Bulgarian David Comnè Catalan David Komnenos (Paphlagonien) German Δαυίδ Κομνηνός Greek David Komnenos English David Comneno Spanish David Ier de Trébizonde French Davíd Komninós ID Davide I di Trebisonda Italian
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | c. 1184 (Gregoriano)  Constantinopla |
| Morte | 13 de decembro de 1212 (Gregoriano) (27/28 anos) Mosteiro de Vatopedi, Grecia (pt)  |
| Emperador de Trebisonda | |
| 25 de abril de 1204 – 13 de decembro de 1212 ← sen valor – Andrónico I de Trebisonda → | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Imperio de Trebisonda Imperio Bizantino |
| Actividade | |
| Ocupación | monarca |
| Período de actividade | 1204 (Gregoriano) - |
| Carreira militar | |
| Lealdade | Imperio de Trebisonda |
Familia | |
| Pais | Manuel Comneno (pt) e Rusudan, daughter of George III of Georgia (en) |
| Irmáns | Aleixo I de Trebisonda |
David Comneno (en grego: Δαβίδ Κομνηνός, trans. Dabid Komnēnos), nado en Constantinopla, aprox. en 1184 e finado en Sinope o 12 de decembro de 1212, foi un membro da dinastía Comneno e cofundador do Imperio de Trebisonda. David Comneno naceu aproximadamente en 1184 en Constantinopla. Foi o fillo máis novo do sebastocrátor Manuel Comneno, fillo do emperador bizantino Andrónico I Comneno e da princesa Rusudan, filla do rei Xurxo III de Xeorxia, e irmán de Aleixo Comneno, o primeiro emperador de Trebisonda[1]. En 1185, despois da rebelión do 12 de setembro contra Andrónico I, Aleixo e David fuxiron a Iberia (Xeorxia), á corte de Tamar, a súa parente de sangue materno da casa dos Bagrátidas[2][1]. Case nada se sabe da vida e actividades de David e Aleixo en Xeorxia[3].
David e Aleixo Comneno reapareceron en 1204, cando a finais de marzo ou principios de abril dirixiron o exército xeorxiano, que lles deu Tamar, para ocupar Trebisonda[4][3]. Fundaron un imperio co nome da cidade e Aleixo foi proclamado emperador[5]. David como xeneral concentrouse en expandir as fronteiras do novo imperio cara ao oeste[6]. O exército trapisondés dirixido por David invadiu Paflagonia, que foi tamén reclamado polo Imperio de Nicea[7]. Isto deu lugar a un inmediato e longo conflito co emperador de Nicea Teodoro I Láscaris; a súa duración, con pausas certas, foi até 1207 ou 1208[8]. Despois que Láscaris conseguise ocupar Paflagonia, David retirouse a Sinope, onde se converteu en monxe e pasou a chamarse Daniel[9]. Morreu o 12 de decembro de 1212[9].
- ↑ 1,0 1,1 (Finlay 2009, p. 367)
- ↑ (Finlay 2009, p. 365)
- ↑ 3,0 3,1 (Finlay 2009, p. 368)
- ↑ (Vasiliev 1936)
- ↑ (Finlay 2009)
- ↑ (Angold 1975, p. 98)
- ↑ (Finlay 2009, p. 372)
- ↑ (Finlay 2009, p. 370)
- ↑ 9,0 9,1 (Miller 1926, p. 18)